மூகாம்பிகை கோயில் தரிசனம் – ஆதிசங்கரர் நிறுவிய மூலவர்

பெங்களூர்: மூகாம்பிகை கோயில் மூலவர் சிலை ஆதி சங்கரரால் நிறுவப்பட்டது. அத்துடன் அத்திருக்கோயிலுக்கு சென்று வருவோருக்கு அனைத்து வியாதிகளும் நீங்கும் என்பது ஐதீகம்.

கொல்லூர் மூகாம்பிகை கோயில்

மூகாம்பிகை கோயில் கர்நாடக மாநிலத்தில் மேற்கு தொடர்ச்சி மலைப் பகுதி, உடுப்பி மாவட்டம் கொல்லூரில் அமைந்திருக்கிறது.

கோடஞ்சத்திரி மலைக் குன்றுகளின் அடிவாரத்தில் இந்த மூகாம்பிகை கோயில் அமைந்துள்ளது. இதன் தென்புறத்தில் சௌபர்னிகா நதி ஓடுகிறது.

திருக்கோயில் 51 சக்தி பீடங்களில் மிகவும் சக்தி வாய்ந்ததாக கருதப்படுகிறது. இங்கு தேவியின் காது விழுந்த இடமாக புராணக்கதைகள் சொல்கின்றன.

மங்களூரில் இருந்து 140 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ள திருக்கோயிலுக்கு அடிக்கடி பேருந்து வசதி உள்ளது. உடுப்பியில் இருந்தும் மூகாம்பிகை திருக்கோயிலுக்கு சென்றுவர பேருந்து வசதி இருக்கிறது.

உடுப்பியில் இருந்து மூகாம்பிகை திருக்கோயில் 80 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் உள்ளது.

ஜோதிர்லிங்கம்

மூகாம்பிகை கோயில் அமைந்திருக்கும் நிலப்பரப்பை புராண காலத்தில் பரசுராமர் உருவாக்கியதாக ஐதீகம்.

கொல்லூர் மூகாம்பிகை கோயில் பிரதான தெய்வம் சுயம்பு மூர்த்தியாக விளங்கும் ஜோதிர்லிங்கமாகும்.

ஜோதிர்லிங்கத்தின் நடுவில் தங்கத்தால் ஆன வரிகளுடன் ஒரு பிளவு காணப்படுகிறது.

இந்த லிங்கத்தின் இடப்புறம் துர்கை, லட்சுமி, சரஸ்வதி ஆகிய முப்பெரும் தேவியரை குறிக்கிறது. வலப்புறம் சிவன், விஷ்ணு, பிரம்மா ஆகிய மும்மூர்த்திகளையும் குறிக்கிறது.

லிங்கத்தின் பின்புறம் 4 கரங்களுடைய பஞ்சலோகத்தால் ஆன மூகாம்பிகை திருவுருவம் காட்சி தருகிறது.

மும்மூர்த்திகள்

கலைகளுக்கு சிறப்பிடம் பெற்ற இத்திருக்கோயில் சிவனை வழிபடுவதால் மும்மூர்த்திகளையும் தரிசித்த பலன் கிடைக்கிறது.

மூகாம்பிகை ஸ்ரீசக்கரத்தின் மீது அமர்ந்து காட்சித் தருகிறாள். கோலன் மகரிஷி கொல்லூரில் ஆசிரமம் அமைத்து தவம் செய்துள்ளதாகவும் புராண வரலாறு சொல்கிறது. அதனால் இந்த பகுதி கொல்லூர் என அழைக்கப்படுகிறது.

ஆதிசங்கரர்

ஆதிசங்கரர் அமர்ந்து தியானம் செய்த இடம் சங்கர பீடம் என அழைக்கப்படுகிறது. அத்துடன், மகா மண்டபம் என அழைக்கப்படும் சரஸ்வதி மண்டபத்தில் அமர்ந்துதான் சங்கரர் சௌந்தர்யலகரி பாடி அரங்கேற்றம் செய்துள்ளார்.

தல வரலாறு

கொல்லூரில் கம்பாசுரன் என்ற அரக்கன் சிவனை நோக்கி சாகா வரம் கேட்டு கடும் தவம் செய்கிறான்.. வரம் பெற்ற அவன் தேவர்களையும், மக்களையும் துன்புறுத்துகிறான்.

இதை அறிந்த தேவி, அரக்கனின் வீரத்தைக் குறைக்க அவனை ஊமையாக்குகிறாள். அதனால் அவனது அரக்ககுணம் மறைகிறது. அதுமுதல் அவன் மூகாசூரன் என அழைக்கப்பட்டான்.
கன்னடத்தில் மூகா என்றால் ஊமை எனப் பொருள்படுகிறது. தேவியும் மூகாம்பிகை என அழைக்கப்படுகிறாள் என்று ஒரு புராணக் கதை சொல்கிறது.

கோலன் மகரிஷி

கோலன் மகரிஷி தவம் புரிய சிவன் ஒரு பாறையில் தோன்றுகிறார். சக்தி இல்லாமல் எப்படி நான் வழிபடுவது என மகரிஷி கேட்கிறார். சிவலிங்கத்தின் மீது காணப்படும் ஸ்வரண ரேகையை காண்பித்து இடது பாகத்தில் அகிலத்தின் அன்னை பார்வதி, 64 கலைகளின் தாய் சரஸ்வதி, லட்சுமி ஆகியோர் அரூபமாக இருக்கிறார்கள்.

வலது பக்கம் பிரம்மா, விஷ்ணுவுடன் நானும் இருக்கிறேன் என்று சிவபெருமான் கூறியுள்ளார்.
மகரிஷிக்கு சொர்ண லிங்கம் கிடைத்திருப்பதை அறிந்த மூகாசுரன் அப்பகுதிக்கு வருகிறான். அதை அறிந்த மகரிஷி பராசக்தியிடம் வேண்டுகிறார்.
வீரபத்திரன் தலைமையில் ஒரு படையை உருவாக்கி அந்த அசுரனை அழிக்கிறாள். சாகும் தருவாயில் தனக்கு முக்தி வேண்டும் என அன்னையிடம் அரக்கன் மன்றாடுகிறான்.

இதனால் தேவி இனி இந்த இடத்தில் நீ பிரம்மலிங்கேஸ்வரராக இருக்கலாம் என்று வரம் அளிக்கிறாள்.
கோயிலில் உள்ள மூகாம்பிகை சிலையை 1200 ஆண்டுகளுக்கு முன் ஹலுகல்லு வீர சங்கய்யா என்ற அரசன் நிறுவியுள்ளான்.

காட்சி தந்த மூகாம்பிகை

அதேபோல் ஆதிசங்கரர் இங்கு மூகாம்பிகை தேவி தரிசனத்தைக் கண்டதை அடுத்து இங்கு அவர் கோயில் நிறுவியதாக ஐதீகம்.

ஒரு நாள் மூகாம்பிகை ஆதிசங்கரர் முன்பாக தோன்றுகிறார். அவர் வேண்டிய வரத்தை கேட்குமாறு சங்கரரிடம் கூறுகிறார்.

அன்னையின் தரிசனத்தைக் கண்ட ஆதி சங்கரர், தான் கேரள மாநிலத்தில் தேவியின் சிலையை பிரதிஷ்டை செய்ய வேண்டும். அங்கு மக்கள் அனைவரும் அன்னையை வழிபட கோயில் கட்ட வேண்டும் என்கிறார்.

அதற்கு தேவி ஒரு நிபந்தனை விதிக்கிறார். அதாவது, சங்கரர் முன்னே செல்ல வேண்டும். குறிப்பிட்ட இடம் வரும் வரை பின்னால் திரும்பி பார்க்கக் கூடாது என்பதே அந்த நிபந்தனை. இந்த நிபந்தனையை ஏற்று ஆதி சங்கரர் முன்னால் செல்கிறார்.

மூகாம்பிகை சங்கரரை சோதிக்க விரும்பி, தன் காலில் அணிந்திருந்த கொலுசுகளின் சத்தம் சங்கரர் காதுகளில் விழாமல் தடுக்கிறாள். சலங்கை சத்தம் கேட்காததால், சங்கரர் நிபந்தனையை மறந்து திரும்பி பார்க்கிறார்.

தேவியின் நிபந்தனையை மீறி திரும்பி பார்த்ததால் அந்த இடத்திலேயே தேவி சிலையாக மாறி நின்றுவிடுகிறாள். அந்த இடம்தான் கொல்லூர் முகாம்பிகை திருக்கோயிலாக விளங்குகிறது.

மற்றொரு புராணக் கதை


மற்றொரு புராண வரலாறாக, ஆலயத்துககு ஆதிசங்கரர் வந்தபோது, பக்தர்கள் ஸ்வர்ணலிங்கத்தில் அரூபமாக இருக்கும் தேவியை காண விரும்புகிறார்கள். ஆதிசங்கரர் தியானத்தில் மூழ்குகிறார்.

அப்போது அன்னை அவருக்கு காட்சி தர, அந்த உருவத்தை மனதில் தாங்கி, சிற்பிகள் மூலமாக தான கண்ட தேவியை தத்ரூபமாக செதுக்கச் செய்கிறார். அப்படி உருவான சிற்பம்தான் நாம் வணங்கும் மூகாம்பிகை .

இது பஞ்சலோக சிலை. இந்த சிலையை பிரதிஷ்டை செய்யும்முன் சக்தி வாய்ந்த ஒரு ஸ்ரீசக்கரத்தையும் ஆதிசங்கரர் வைத்தார். அந்த சக்கரத்தில் 64 கோடி தேவதைகள் இருப்பதாக ஐதீகம்.

ஸ்வர்ண ரேகை லிங்கத்தின் பின்னால் மூகாம்பிகை திருவுருவச் சிலை பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டிருக்கிறது.

பூஜை முறைகள்

மூகாம்பிகை திருக்கோயில் பூஜை முறைகள் அனைத்தையும் ஆதி சங்கரரே வகுத்து தந்துள்ளார்.

தாயார் சந்நிதிக்கு பின்னாள் சுயம்பு பஞ்சமுக கணபதி, கருவறை ஸ்ரீசக்கரம் ஆகியவை மும்மூர்த்திகளால் அமைக்கப்பட்டதாக சொல்லப்படுகிறது.

இத்திருக்கோயிலில் மூலவரான ஜோதிர்லிங்கத்துக்கு மட்டுமே அபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. மூகாம்பிகைக்கு அபிஷேகம் செய்வதில்லை. புஷ்பாஞ்சலி, ஆராதனை மட்டுமே செய்யப்படுகிறது.
மூகாம்பிகைக்கு துளசி, பிச்சிப்பூவால் ஆன மாலை அணிவிக்கப்படுகிறது. அம்பாளுக்கு நித்தமும் பட்டு புடவை மட்டுமே சாத்தப்படுகிறது. சிவேலியில் காலை, மதியம் மாலையில் தேவியை சுமந்து வருகிறார்கள்.
கலா மண்டபத்தில் மாலையில் எழுந்தருளியதும் கலைஞர்கள் பாடி வணங்குகின்றனர். பொதுவாக கிரகண காலங்களில் கோயில் நடை சாத்தப்படுவது வழக்கம்.

ஆனால் இத்திருக்கோயில் அதில் விதிவிலக்கு. இங்கு கிரகண நேரத்திலும் சாமி தரிசனம், பூஜைகள் நடத்தப்படுவது வழக்கம்.

தேவி தந்த கஷாயம்


இத்திருக்கோயிலில் தேவியை பாடி மகிழ்ந்த சங்கரர் ஒருமுறை எழ இயலாமல் அவதியுறுவதைக் கண்ட தேவி ஒரு மூலிகை கஷாயம் தருகிறார்.

அதை இன்றளவும் தயாரித்து தேவிக்கு படைத்து பக்தர்களுக்கு வழங்குகிறார்கள். இந்த கஷாயம் அருந்துவோரின் அனைத்து வியாதிகளும் நீங்குவதாக ஐதீகம்.
ஆலயத்தில் காலையில் தேவி அம்சம், மதியம் சரஸ்வதி, இரவு கலைமகள் அம்சமாகவும் காட்சி தருகிறாள்.

பக்தர்கள் பலரும் சௌபர்னிகா நதியில் 21 தடவை குளித்துவிட்டு ஒவ்வொரு முறையும் அம்பாளை வழிபாடு செய்வது உண்டு. இதற்கு காரணம் நம்முடைய 21 ஜன்ம பாவங்களை போக்குவதாக ஐதீகம்.

இது ஸித்தி சேத்திரமாக விளங்குகிறது. மனதில் மிகுந்த பக்தியுடன் வேண்டுவதை அம்பாள் பக்தர்களுக்கு வழங்குவாள் என்பது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை.

இங்கு குத்து விளக்கின் பஞ்ச முகத்திலும் திரி வைத்து நெய் விளக்கு ஏற்றுவது மிகவும் விசேஷமான ஒன்று.

ரதோற்சவம்

மார்ச் இறுதி வாரம் முதல் முதல் வாரம் வரை 8 நாள்கள் ரதோற்சவம், ஜூன் முதல் வாரம் சுக்ல பட்சம், அஷ்டமி திதியில் அம்பாளின் ஜன்மாஷ்டமி திருவிழா ஆகியவை சிறப்பாக நடைபெறுகின்றன.

மூலஸ்தானத்தில் வீற்றிருக்கும் மூகாம்பிகை. நாள்தோறும் மாலை 7 முதல் 8 மணிக்குள் ரத உற்சவம் நடைபெறுகிறது. அம்பாள் சந்நிதிக்கு வலதுபக்கம் நாகலிங்கம் உள்ளது. இது நாகதோஷத்தை போக்கவல்லது.
கோயில் உட்பிரகாரத்தில் பஞ்சமுக கணபதி, சுப்ரமணியர், பார்த்தேஸ்வரர், பிராணலிங்கேஸ்வரர், சந்திரமௌலீஸ்வரர், நஞ்சுண்டேஸ்வரர், ஆஞ்சநேயர், மகாவிஷ்ணு, துளசி கிருஷ்ணன், வீரபத்திரர் சந்நிதிகள் உள்ளன. கோயிலில் நித்தமும் இருவேளை அன்னதானம் வழங்கப்படுகிறது.
ரவி வர்மாவின் சித்திரங்கள் இத்திருக்கோயிலில் இடம்பெற்றுள்ளன.
ஆலயம் காலை 5 மணி முதல் பிற்பகல் 1.30 மணி வரையிலும், மாலையில் 3 மணி முதல் இரவு 9 மணி வரையிலும் திறந்திருக்கிறது.

நாச்சியார் கோயில் கல் கருடன் அதிசயம்

சென்னை: தஞ்சை மாவட்டம், நாச்சியார் கோயில் (Natchiyarkoil) கல் கருடன் ஒரு ஆன்மிக அதிசயமாக பக்தர்களால் போற்றப்பட்டு வருகிறது. இந்த நாச்சியார்கோயில் அதிசய கல் கருடன் வரலாறு மிகவும் சுவாரஸ்யமானது.

தஞ்சாவூர் மாவட்டம், கும்பகோணத்திற்கு அருகிலுள்ளது திருநறையூர். திருநறையூர் என்பதற்கு தேன் போன்ற இனிமை பொருந்திய ஊர் என்று பொருள். இந்த ஊர் நாச்சியார் கோயில் என அழைக்கப்படுகிறது.

பெருமாளின் நூற்றிஎட்டு திவ்ய தேசங்களில் இக்கோயில் பதினான்காவது திவ்ய தேசம். திருநறையூர் நம்பி,  திருமங்கையாழ்வார் ஆகியோர் இத்தலப் பெருமாளை போற்றி மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர்.

ஸ்ரீரங்கம், திருப்பதி, அழகர் கோவில் ஆகிய தலங்களைத் தொடர்ந்து 110 பாசுரங்கள் பாடப்பெற்ற தலம் நாச்சியார் கோயில். இத்திருதலம் தொடர்பான ஆன்மிக வரலாறும் உண்டு.

நாச்சியார் கோயில் ஸ்தல வரலாறு

மேதாவி என்னும் மகரிஷி தவம் பல செய்து, ஞான நிலையை அடைந்தவர். இவருக்கு ஓர் ஆசை இருந்தது. அது என்னவென்றால்,  தான் வழிபடும் பெருமாளே தனக்கு மருமகனாக வர வேண்டும் என்பதுதான்.

அவருக்கு பெண் குழந்தை ஒன்று இருந்தால்,  இந்த ஆசை ஒருவகையில் நியாயமானது. ஆனால், எதுவும் இல்லாமல் மகாவிஷ்ணுவே தன் மருமகனாக வரவேண்டும் என்று அவர் எண்ணினால் எப்படி நடக்கும்?

எனினும் மேதாவி மகரிஷியின் ஆசையை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று மகாவிஷ்ணு முடிவெடுத்தார்.

மகாவிஷ்ணு தன் துணைவியான மகாலக்ஷ்மியை பூலோகத்தில் மேதாவி மகரிஷிக்கு மகளாக வளர்ந்து தன்னை திருமணம் செய்துகொள்ளும்படி கூறினார்.

திருமகளான மகாலக்ஷ்மி பெருமாளின் வேண்டுகோளுக்கு ஏற்ப பூலோகத்திற்கு சென்று மேதாவி மகரிஷி நந்தவனத்தில் உள்ள வஞ்சுள மரத்தின் கீழ் குழந்தையாக அவதரித்தாள்.

மேதாவி மகரிஷி

நந்தவனத்தில் பூக்கள் பறிப்பதற்காக வந்த மேதாவி மகரிஷி அந்த குழந்தையைக் கண்டெடுத்தார். வஞ்சுள மரத்தடியில் கண்டெடுக்கப்பட்டதால், அக்குழந்தைக்கு வஞ்சுளவல்லி என்ற பெயர் சூட்டி மேதாவி மகரிஷி வளர்த்து வந்தார்.

வஞ்சுளவல்லியும் வளர்ந்து பருவம் எய்தினார், மகாவிஷ்ணு மேதாவி மகரிஷிக்கு மருமகனாகும் காலம் நெருங்கியது.

மகாவிஷ்ணு அந்தணர் உருவத்தில் மேதாவி மகரிஷி வீட்டிற்கு வந்தார். வீட்டுக்கு வந்த விருந்தாளிக்கு விருந்து அளித்து பணிவிடை செய்வது என்பது அக்காலத்தில் இருந்தே பின்பற்றப்பட்டு வந்த தமிழர்களின் மரபாகும்.

இதற்கேற்ப மேதாவி மகரிஷியும் தனது வீட்டுக்கு அந்தணராக வந்த மகாவிஷ்ணுவிற்கு அமுது படைத்தார்.

பெருமாளுக்கு விதித்த நிபந்தனை

தன் மகளான வஞ்சுளவல்லியை தண்ணீர் எடுத்துவந்து அந்தணரிடம் வழங்குமாறு கூறினார். அப்போது, தண்ணீரை எடுத்துவந்த வஞ்சுளவல்லியின் கரத்தை அந்தணராக வந்திருந்த பெருமாள் பிடித்து இழுத்தார். இதனை கண்ட மேதாவி மகரிஷி கோபம்கொண்டு சாபம் வழங்க முற்பட்டார்.

உடனடியாக மகாவிஷ்ணு அந்தணர் வேடத்தை கலைத்து தன் சுயரூபத்தில் காட்சியளித்தார். இவரை கண்ட மேதாவி மகரிஷி கால்களில் விழுந்து வணங்கினார். அப்போது, திருமால் வஞ்சுளவல்லியை தனக்கு மணமுடித்து தர வேண்டும் என்று மேதாவி மகரிஷியிடம் கேட்டுக்கொண்டார்.

இந்நிலையில்,  மேதாவி மகரிஷி, ஒரு நிபந்தனையை பெருமாளுக்கு விதித்தார். இத்தலத்தில் தன் மகளான வஞ்சுளவல்லிக்கு முன்னுரிமை வழங்கி “நாச்சியார் கோவில்” என்ற பெயர் சூட்டப்பட வேண்டும்.

அத்துடன், தன் மகள் வஞ்சுளவல்லியின் சொல்லுக்கு கட்டுப்பட்டே திருமால் நடந்துகொள்ளவேண்டும் என்பதுதான் அந்த நிபந்தனை.

இந்த நிபந்தனைக்கு ஒப்புக்கொண்டு வஞ்சுளவல்லி நாச்சியாரை, மகாவிஷ்ணு திருமணம் செய்துகொண்டார். அதன்படி இத்தலத்திற்கு நாச்சியார் கோவில் என்னும் பெயர் வந்தது.

ஸ்தல விருட்சம்

இக்கோவிலின் தல விருட்சம் மகிழ மரம். தீர்த்தம் மணிமுக்தா குளம். இங்கு தென்கலை ஆகமம் கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது.

இக்கோவில் மாடக்கோவில் என்பதால், இருபத்தியோரு படிகள் அமைக்கப்பட்டு அதற்கு மேல் உள்ள மண்டபத்தில் ஸ்ரீநிவாசபெருமாள் என்னும் நம்பி பெருமாள், தன் துணைவியான வஞ்சுளவல்லி நாச்சியாருடன் வீற்றிருகிறார்.

இத்தலத்தில் திருமகளான நாச்சியாருக்கு முன்னுரிமை வழங்கப்பட்டதால், கருவறையில் கையில் கிளியுடன் காட்சியளிக்கும், வஞ்சுளவல்லி தாயார் சற்று முன்னே நின்று காட்சியளிக்கிறார்.

பெருமாள் சற்று தள்ளி பின்னே இருகரங்களுடன் காட்சியளிக்கிறார். இவளுக்கே எல்லாவற்றிலும் முதல் மரியாதை வழங்கப்படுகிறது. இவளுக்குதான் அபிஷேகமும் முதலில் நடத்தப்படுகிறது.

வீட்டை நிர்வகித்துவரும் பெண்கள் தங்கள் வீட்டு சாவிக்கொத்தை இடுப்பில் அணிவித்துக்கொள்வர். அதேபோல் இக்கோவிலின் வஞ்சுளவல்லி தாயாரான உற்சவமூர்த்தியின் இடுப்பில் இன்றளவும் சாவிக்கொத்து அணிவிக்கிறார்கள்.

கல் கருடன் வீதியுலா

இத்திருக்கோயிலில் நடைபெறும் அதிசய நிகழ்வுகளில் ஒன்று உண்டு. அதுதான் கல்கருடன். வீதியுலா வரும்போது கல்கருடனில் பெருமாளும், அன்ன வாகனத்தில் வஞ்சுளவல்லி நாச்சியாரும் எழுந்தருள்வார்கள்.

மற்ற கோவில்களில் நடக்கும் உலாவை போல் இன்றி, இங்கு தாயார் முதலில் செல்ல, பெருமாள் பின்னே செல்வது வழக்கம்.

மூலவர் ஸ்ரீநிவாசப்பெருமாள் கருவறைக்கு இடதுபுறம் கல்கருடன் சந்நிதி அமைந்துள்ளது. இங்கு இவரே மூலவர். உற்சவரும் இவரே. இவருக்கு நித்திய ஆறுகால பூஜை நடைபெறுகிறது.

நவகிரக தோஷம் நீங்கும்

கல்லாலான உற்சவமூர்த்தியை வேறு எங்கும் காண இயலாது. இவர் தன் சிரம், கை, மேனி, கால் போன்ற இடங்களில் நாகாபரணங்களைப் பூண்டு காட்சியளிக்கிறார். இவரை வழிபட்டு வந்தால் நவகிரக தோஷங்கள் நீங்கும் என்பது ஐதீகம்.

மார்கழி மற்றும் பங்குனி மாதங்களில் பத்து நாட்கள் பிரம்மோற்சவம் நடைபெறும். இதில் முக்கிய நிகழ்வான கல்கருடனின் மீது பெருமாள் அமர்ந்து வீதியுலா காணும் வைபவம் மிகவும் புகழ்வாய்ந்தது.

இதைக் காண ஆன்மிக பக்தர்கள் பல மாவட்டங்களில் இருந்தும் வருவதுண்டு. அந்நாளில் சுற்றுலா பயணிகள் திரளானோரும் இக்கோயிலுக்கு வருவதுண்டு.

அந்த சமயத்தில் கருவறையில் இருந்து பட்டு வஸ்திரம் அணிந்து சர்வ ஆபரணங்களோடு மலர்களால் அலங்கரிக்கபட்ட கருடன் புறப்படுவார். இதில் ஒரு சிறப்பம்சமும் உண்டு.

கருவறையில் இருந்து புறப்படும்போது 4 பேர் அவரை பல்லக்கில் தூக்குவர். அந்த அளவுக்கே மூலவரின் எடை இருக்கும். மண்டபத்திற்கு வெளியே வரும்போது உற்சவரான கல்கருடனின் சுமை கூடும்.

எடை கூடும் அதிசயம்

இதனால் கருடனை தூக்குவோரின் எண்ணிக்கை நான்கில் இருந்து எட்டாக உயரும். சுமை கூடகூட, 16, 32, 64, 128 பேர் என்ற கணக்கில் அதை தூக்குவோரின் எண்ணிக்கையும் உயரும்.

 பின்பு ஸ்ரீநிவாச பெருமாள் கருடாழ்வாரின் மீது அமர்ந்து வீதியுலா வருவார். வீதியுலா முடிந்து கோயிலை நெருங்கும்போது, 128 பேர் சுமக்கும் கல்கருடன் எடை மீண்டும் குறையத் தொடங்கும்,

அதைத் தொடர்ந்து  64 பேர்,  32 பேர், 16 பேர்,   8 பேர், 4 பேர் என படிப்படியாக சுமந்து செல்லும் வகையில் அதன் சுமை குறையும். இந்த அதிசயம் எப்படி நிகழ்கிறது என்பது இறைவனுக்கு மட்டுமே தெரிந்த ரகசியம்..

இத்திருக்கோயிலுக்கு செல்ல விரும்புவோர்,  கும்பகோணத்தில் இருந்து திருவாரூர் செல்லும் சாலையில் எட்டு கிலோமீட்டர் அமைந்துள்ளது.

கும்பகோணம் பேருந்து நிலையத்தில் இருந்து நேரடியாக நகரப் பேருந்துகள் இத்திருக்கோயிலுக்கு செல்கின்றன. ஆன்மிக நாட்டம் கொண்டவர்கள் அனைவரும் தரிசிக்க வேண்டிய திருக்கோயில்.