சென்ற இடத்தால் திருக்குறள் – மனதை கட்டுப்படுத்தும் வித்தை கதை

குறளமுதக் கதைகள் வரிசையில் சென்ற இடத்தால் திருக்குறள் விளககமும், அது தொடர்பான ராவணன் அழிவுக்கு காரணம் எது? சிறுகதையும் இடம்பெறுகிறது.

பார்சுவரும், தர்மநாதரும்

தர்மநாதர் வீட்டிற்கு பார்சுவர் போகலாம் என முடிவு செய்தார். அவர் வழக்கமாக வெளியில் செல்லும்போது தோளில் துண்டு போட்டு செல்வது வழக்கம். அதனால் துண்டை அவர் தேடினார்.
அவர் கண்ணுக்கு புலப்படவில்லை. அதனால் மனைவி கமலத்தை அழைத்து துண்டை எடுத்துத் தா என்று கேட்டார்.
கமலமும் துண்டை தேடி எடுத்துக் கொடுத்துவிட்டு, வெளியில் எங்கே போறீங்க என்று கேட்டார்.
தர்மநாதர் வீடு வரை போய் வருகிறேன் என்று சொல்லி புறப்பட்டார் பார்சுவர். அவர் தர்மநாதர் வீடுக்கு போகும் வழியில் மற்றொரு நண்பரான விமலரையும் அழைத்துக் கொண்டு புறப்பட்டார் பாரசுவர்.

வரவேற்ற தர்மநாதர்

பார்சுவரையும், விமலையும் பார்த்து மகிழ்ச்சி பொங்க நாற்காலியில் இருந்து எழுந்து இருவரின் கைகளைப் பிடித்து வரவேற்றார் தர்மநாதர்.
வாசலில் தர்மநாதரின் நண்பர்களின் குரலைக் கேட்ட தர்மநாதரின் மனைவி குமாரி உல்ளே இருந்து வெளியே வந்து வாங்க… வாங்க… என்று சொல்லிவிட்டு அருந்த தண்ணீர் கொடுத்தார்.
மெல்ல மூவரின் பேச்சும் உலக விஷயங்கள் பக்கம் போனது. அப்போது மனம் பற்றிய கருத்துக்களை அவர்கள் பேசத் தொடங்கினார்கள்.
அப்போது தர்மநாதர் சொன்னார். குரங்கு ஒரு இடத்தில் இருக்காது. அது கிளைக்கு கிளை தாவும். அங்கேயும் இங்கேயும் ஓடும். அதுபோலத்தான் மனிதனின் மனதும். ஒரு விஷயத்தையும் ஒழுங்காக சிந்திக்காது. எப்போதும் அலை பாய்ந்துகொண்டே இருக்கும் என்றார்.
இதைக் கேட்ட பார்சுவர், புத்தகங்களை வாசிக்கத் தொடங்கினால் மனம் அதில் கவனம் செலுத்தி தேவையில்லாத விஷயங்களை எண்ணுவதை விட்டுவிடுவதை நான் பல நேரங்களில் உணர்ந்திருக்கிறேன் என்றார்.

சென்ற இடத்தால் திருக்குறள்


அலைபாயும் மனத்தை கட்டுப்படுத்த நல்ல நூல்களை படிப்பது அவசியம். அது நம்முடைய தீய எண்ணங்களை அகற்றி நல்ல எண்ணங்கள் உருவாக உதவுகின்றன.
மனதை கட்டுப்படுத்துவது தொடர்பாக சென்ற இடத்தால் … என்ற ஒரு திருக்குறள் 2 ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே சொல்லியிருக்கிறது.


சென்ற இடத்தால் செலவிடா தீதொரீஇ
நன்றின்பால் உய்ப்ப தறிவு.


(குறள் – 422)


மனதை அது போகும் போக்கில் செல்ல விடாமல் தடுத்து தடுத்து, தீமைகளிலிருந்து விலக்கி, நல்லவற்றில் செல்ல விடுவதே அறிவாகும் என்று குறளாசிரியர் மேற் கண்ட குறள் மூலமாக எடுத்துரைத்துள்ளார்.
நண்பர்களே ! எந்த ஒரு பொருளையும் நாம் பார்ப்பதில் தவறில்லை. ஏனென்றால் பார்ப்பதுதான் ஆன்மாவின் இயல்பு அறிதலும், பார்த்தலும் ஆகிய செயல்களை ஆன்மா பார்க்கிறது. அதில் விருப்பு, வெறுப்பு சேரும் போது வினை பந்தத்திற்கு காரணமாகி வி்டுகிறது. அதில் விருப்ப உணர்வு சேரவே ஒன்றை அடைய வேண்டும் என்ற உணர்வு மேலோங்குகிறது.
அணு விரதங்கள் ஐந்தில் ஒன்று பிறனில் விழையாமை. இதனை இல்லறத்தார் கண்டிப்பாகக் கடைபிடிக்க வேண்டும். அதாவது தன் மனைவியைத் தவிர மாற்றாரின் மனைவி மேல் விருப்பங் கொள்ளக் கூடாது. இது இல்லறத்தார்க்கே உரிய பிரம்மச்சரியம்.
இதைப் பற்றிய கதையை நீங்கள் கேளுங்கள்.

இலங்கை மன்னன் ராவணன்

இராவணன் வனத்தில் தனித்திருக்கும் இராமனின் மனைவியான சீதையைப் பார்க்கிறான். அவளை எப்படியாவது அடைய வேண்டும் என எண்ணுகிறான்.
அதனால், தன்னுடைய அரச போகம், மானம், மரியாதை அனைத்தையும் இழந்து விடுவோம் என்று எண்ணாமல் அவளைக் கவர்ந்து வருகிறான்.
இராவணன் சீதை மேல் கொண்ட மோகத்தால் அவளைச் சிறைப்படுத்துகிறான். அவளோ இவனை வெறுப்புற்று ஒதுக்குகிறாள். இராமன் சீதையை மீட்க இராவணனோடு போரிட்டு வெல்கிறான்.


இராவணன் தன் அரசையும், உயிரையும் இழக்கிறான். இப்போது புரிந்து கொண்டீர்களா? மனதை அது செல்லும் புலத்தின் கண் செல்லவிடாது தடுத்தல் வேண்டும்.

நல்ல வழியே அறிவுடைமை

தீய வழிகளில் செல்லாது நல்ல வழியில் செல்லுதலே அறிவுடைமை என்பதைக் குறளாசிரியர் புலப்படுத்தியுள்ளார்.
ஜீவனானது தனது எல்லையானப் பார்த்தல், அறிதல் ஆகிய செயல்களிலிருந்து மீறக்கூடாது. அவைகளை மீறினால் பிறவித் தொடர்ச்சியை நீளச் செய்யும் என்பதை உணர வேண்டும். அதுவே நமக்குப் பல பிறவிகளிலும் துன்பம் தரக் கூடியதாக அமையும்.
ஆகவே, இந்த ஜீவன் பல பிறவிகளிலும் துன்பத்தை எதிர்கொள்ள நேரிடும். எவனொருவன் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள விரும்புகிறானோ? அவன் தன் மனதை செல்லுகின்ற திசையெல்லாம் செல்லவிடாது நல்ல வழியில் செல்ல வைக்க வேண்டும். அதுவே நல்ல அறிவுடையச் செயலாகும் என்று கூறி முடித்தார் தர்மநாதர்.
இன்றைய பேச்சு நல்ல கருத்துக்களை உடையதாக அமைந்தது என்று சொல்லி விடைப் பெற்று சென்றார்கள் பார்சுவரும், விமலரும்.

இந்த துர்கா தேவியை தரிசனம் செய்தால் வீட்டில் தங்கமழை பொயும்!

பிற உயிர்களிடத்தில் அன்பு திருக்குறள் கதை

நல்லோர் திருக்குறள் – சொல்லும் கதையும் விளக்கமும்

நல்லோர்க்கு எது அழகு?. இந்த கேள்விக்கு விடை சொல்கிறது நல்லோர் திருக்குறள் கதையும் விளக்கமும்.

ரமாவும் கல்யாண நாளும்

ரமா எங்கே இருக்க?

ஏங்க… அடுப்பங்கரையில் தான் இருக்கேன்.

ஆமா, துணி எடுக்கப் போகணும் சொன்னியே? போன வாரம் தானே எடுத்துட்டு வந்தே. இப்போ என்ன திரும்பவும் துணி எடுக்க போகணும்னுி சொல்றே?

வரவர உங்களுக்கு ஞாபக மறதி அதிகமாயிடுச்சு… அடுத்த வாரம் நமக்கு திருமண நாள் தெரியுமா?

அடடா… மறந்தே போய்ட்டேன்!

அப்பாடி… இப்பவாவது ஞாபகம் வந்துச்சே… அதற்காகத்தான் ஜவுளிக் கடைக்கு போறேன்.

திருமண நாள் வந்தா… அதுக்கும் ஜவுளி எடுக்கணுமா என்ன?

ம்…. கல்யாணம் ஆன ஆரம்ப காலத்துல ஒரு 10 வருஷம் தொடர்ச்சியா நீங்க செஞ்சதத்தான்… இப்ப நான் செய்யப் போறேன். தெரியுமோ?

கல்யாண நாளை நான் மறந்தாலும், நீங்க மறக்காம எனக்கு புடவை எடுத்து தர்றது வழக்கம். அதோட உங்களுக்கும் புது வேட்டி, சட்டை எடுப்பதும் வழக்கம். உங்க பழக்கத்தைத்தான் இப்ப நான் தொடர்றேன்.

சரி… சரி… இப்ப எவ்வளவு பணம் உனக்கு தேவைப்படுது?

ரொம்ப வேணாம். ஒரு பத்தாயிரம் போதும்…

என்னது? பத்தாயிரமா…. ஜவுளி எடுக்க 10 ஆயிரமா…. என்னடி சொல்ற…

அவ்வளவு முடியாதுன்னா சொல்லுங்க… நான் ஜவுளிக் கடைக்கே போகல..

பக்கத்து வீட்டு மாமி பட்டுப் புடவை

நேத்து பக்கத்து வீட்டுக்கு சும்மா போனேன். அந்த மாமி 20 ஆயிரத்துக்கு ஒரு பட்டுப் புடவை வாங்கி வந்திருந்தா…. பார்த்ததும் எனக்கு அதை கட்டிப் பார்க்கணும்போல ஆசை வந்துச்சு…

நான் அது மாதிரி ஒரு புடவை எடுக்கனும்னா… இந்த ஜென்மத்துல முடியாது… அதனாலத்தான் 10 ஆயிரம் கேட்டேன். முடிஞ்சா கொடுங்க… இல்லாட்டி பரவாயில்லை.

பச்சையப்பா சில்க்ஸ், ஜெயச்சந்திரன் இங்க போனா… 100 ரூபாய்க்கு எல்லாரும் பாத்துபாத்து கசக்கிப் போட்ட புடவை ஏதாவது ஒண்ணை நான் சேர்த்து வச்சிருக்கிற காசுல எடுத்துக்கிறேன்.

தோ பாரு ரமா… நான் உழைச்சு சம்பாதிக்கிறவன். பக்கத்து வீட்டுல இருக்கிறவர பத்தி உனக்கு நல்லாவே தெரியும்… அவருக்கு பல வழியில் வருமானம். அதிலே அவர் மனைவி எது வேணும்னாலும் வாங்கலாம்… அவங்களோட நம்மல கம்பேர் பண்ணாதேம்மா…

அடப் போங்க… நேர்மைன்னு சொல்லிகிட்டு திரிஞ்சா… கடைசி வரைக்கும் கஷ்டப்பட வேண்டியதுதான். உங்க நேர்மையை யாராவது மதிக்கிறாங்களா… அதை ஒரு தாளில் எழுதி வச்சு கழுத்திலே தொங்க போட்டுக்குங்க…

நீ அப்படியெல்லாம் சொல்லாதே ரமா… நீ நாலும் அறிஞ்சவள். நீயே நம்ம குழந்தைகளுக்கு பாடம் சொல்லித் தரப்போ… நேர்மையா இருக்கனும்… உழைச்சு சம்பாதிக்கனும்… அப்பதான் உன்னுடைய அப்பாவுக்கும், எனக்கும் பெருமைன்னு சொல்லுவியே… அது சும்மாவா….

உனக்கு ஒரு நல்லோர் திருக்குறள் சொல்கிறேன் கேள்.

நல்லோர் திருக்குறள்

கெடுவல்யான் என்பது அறிகதன் நெஞ்சம்
நடுவொரீஇ அல்ல செயின்

(குறள்- 116)

ஒருவன் நடுவு நிலையிலிருந்து நழுவி, பாவத்தைச் செய்ய நினைத்தால் அதுவே பின்னர் தனக்கு வரப் போகும் தீமைகளுக்கான அறிகுறி என்று குறளாசான் சொல்கிறார்.

நல்லோர்க்கு அழகு

சிந்தனை, சொல், செயல் அனைத்திலும் நேர்மை இருக்க வேண்டும். நேர்மையற்ற முறையில் சம்பாதிப்பதும் தவறு. அதை முறைதவறாக செலவிடுவதும் தவறு.

நாம் எப்போது நேர்மை தவறுகிறோமோ, அப்போதே ஆன்மாவின் தூய தன்மை மறைந்துவிடுகிறது.

கபடமும் , ஏமாற்றுத் தன்மையும் மேலோங்கி மனதிலே உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசுவதும் அதிகமாகி விடுகிறது.

இதனால் நாம் ஏழையாக இருக்கிறோம். அவர்களைப் போல் பணக்காரனாக வேண்டும். அதற்காக அவர்களைப் போல தவறான பாதையை தேர்வு செய்ய வேண்டும் என்று நினைப்பதே தவறு ரமா..

இப்போதாவது புரிந்துகொள். போதுமென்ற மனமே பொன் செய்யும் மருந்து என்ற பழமொழியை கேள்விப்பட்டது இல்லையா?

நம்மை விட வசதியானவர்களை, வசதிகளை அனுபவிப்பவர்களை பார்ப்பதை விட்டு, நம்மை விட வசதி குறைவானவர்களை எண்ணிப் பார் ரமா…

ஏங்க… பக்கத்து வீட்டு மாமி பட்டுப் புடவை எடுத்திருக்கிறா… நானும் ஒரு பட்டுப் புடவை எடுக்கனும்னு ஆசைப்பட்டது தவறா… இதுக்கு ஒரு மணி நேரம் எனக்கு கச்சேரி பண்றீங்களே…

என் போதாத காலம் நான் இங்கு வந்து மாட்டிக்கிட்டு அவஸ்தைப்பட்டுகிட்டு இருக்கேன்…

எதிர்வீட்டு பங்கஜம்

ரமா…. ரமா… (வீட்டு வாசலில் உரத்த குரலில் எதிர்வீட்டு பங்கஜம் பதற்றமாக கூப்பிட்டாள்)

ரமா… யாரோ வாசல்ல கூப்பிடுறாங்க… பாரு…ன்னார் வீட்டுக்காரர்.

ம்ஹூம்…. ஏதாவது அக்கப்போர் பேச வருவா… அந்த பங்கஜம்… இதோ போறேன்னு சொல்லிட்டு ரமா வாசலுக்கு போனா…

ஏதோ இரண்டு பேரும் ரொபம் சுவாரஸ்யமாக அரை மணி நேரம் பேசிக்கிட்டிருந்தாங்க..

உள்ளே வந்த ரமா… சொன்னா…

ஏங்க… நம்ம பக்கத்துவீட்டு மாமி பாவம்ங்க… அந்த மாமாவை போலீஸார்காரங்க கைது பண்ணிட்டாங்களாம்… டி.வி. நியூஸ்ல அவர் பேர சொல்றாங்களாம். அவமானத்துல, பக்கத்து வீட்டு மாமி கதவை பூட்டிக்கிட்டு வெளியே வராம இருக்காங்க..

நான் கூட பக்கத்து வீட்டு கதவை தட்டினேன். அவங்க திறக்கலே…

எதுக்கு கைது பண்ணியிருக்காங்களாம்?

ஏன்? மாமி. எதற்காக கூப்பிட்டேள்? எனக் கேட்டாள் ரமா.

மாமா… ஆபிஸ்ல ஒரு சர்பிகேட் கொடுக்க 1000 ரூபா லஞ்சம் வாங்கினாராம். அதை லஞ்ச ஒழிப்பு போலீஸ்காரங்க கையும் களவுமா பிடிச்சுட்டாங்களாம்.

கொஞ்ச நாழி முன்னாடித்தான் டி.வி. செய்தில சொன்னத கேட்டுட்டு பங்கஜம் ஓடி வந்து சொன்னா…

மாமி… பாவம்ங்க…

சரி… சாப்பாடு வைக்கிறேன். சாப்பிடுங்க… நான் இன்னைக்கு ஜவுளிக் கடைக்கு போகலே…

நாளைக்குத்தான் போறேன். வருஷம் தவறாம புடவையும், வேட்டி, சட்டையும் எடுத்துகிட்டு வர்றோம். இந்த வருஷம் தவறக்கூடாதுங்கிறதால நம்ம வசதிக்கேற்ப புடவை, வேட்டி, சட்டை எடுத்துகிட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டு சமையல் கட்டுக்கு போனா ரமா.

நேர்மை என்றைக்கும் நமக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தி விடாது. அது என்றைக்கும் நமக்கு பாதுகாப்பைத்தான் தரும்.

பணமும், பகட்டும்தான் வாழ்க்கை என்று நினைப்பவர்கள் நாளும் உறங்க முடியாமல் தவிப்பது வாடிக்கை. ஆனால் நமக்கு இருக்கும் வசதியே போதும், நிம்மதியே வேண்டும் என்று நினைப்பவர்களை எந்த ஆபத்தும் அண்டாது என்பதே உண்மை.

இதைத்தான் குறளாசன், தன் நெஞ்சம் நீதியை விட்டுவிட்டு அநீதி செய்ய துணிந்தால், அதுவே தான் கெடப்போவதற்கு அறிகுறி என்று அழகாகக் கூறியிருக்கிறார்.

இந்த பழக்கம் யார்கிட்டே இருந்து வந்துச்சு…

திருப்பதி லட்டு: பக்தர்கள் நம்பிக்கையுடன் சாப்பிடலாமா?

தெய்வம் எப்போது துணை நிற்கும்? – திருக்குறள் கதை 35

குறளமுதக் கதைகள் வரிசையில் ஒருவருக்கு தெய்வம் எப்போது துணை நிற்கும்? என்ற கேள்விக்கு விடைத் தரும் சிறு கதையும், திருக்குறள் விளக்கமும் இடம்பெற்றிருக்கிறது.

திருக்குறள் கதைகள் 35

காலை நேரம். அன்றைய நாளிதழ்களை படித்துவிட்டு, வீட்டு வாசலில் அமர்ந்து சாலையில் போவோரையும், தூரத்தில் மரத்தில் அமர்ந்து தனது இனிய குரலை எழுப்பிக் கொண்டிருந்த குயிலின் குரலையும் ரசித்தபடியே அமர்ந்திருந்த தர்ம நாதரைத் தேடி விமலை வந்தார்.

தர்ம நாதர் விமலையைக் கண்டதும், வாம்மா… எப்படி இருக்கிறாய். பார்த்து வெகு நாளாகிவிட்டதே? எங்கே என் நண்பர் வரவில்லையா? என்று கேட்டார்.

காலை நேரத்திலேயே வெயில் சுட்டெரிக்கத் தொடங்கிவிட்டது. அவர் திரும்ப வீட்டுக்கு வெயிலில் போக முடியாது என்பதால் வரவில்லை என்றாள் விமலை.

அண்ணா… ஒரு சந்தேகம். நமக்கு தெய்வம் உதவி செய்யுமா? என்று கேட்டார்.

இதைக் கேட்டதும், தர்ம நாதர் வாய்விட்டு சிரித்தார். நல்ல கேள்வி கேட்டாயம்மா… இதற்கு ஒரு கதையுடன்தான் உனக்கு பதில் சொல்லியாக வேண்டும்.

திண்ணையில் உட்கார்… அந்த கதையை கேட்டுவிட்டு போ என்றார் தர்ம நாதர்.

ஏழ்மையில் ஆடு மேய்ப்பவன்

வறுமையில் வாடிய ஒருவனுக்கு தெய்வம் துணை நின்ற கதைதான் இது. அவனுடைய பெயர் கோவிந்தன். சிம்மபுரம் என்ற ஊரில் வசித்து வந்தான்.

ஒரு நாள் அவன் ஆடு, மாடுகளை மேய்ப்பதற்காகச் சென்றான். அப்போது அவன் சமாதி குப்தர் என்ற முனிவரைக் கண்டான்.

அவரை கண்ட அவனுக்கு அவரிடம் பேச வேண்டும் என்று தோன்றியது. அதனால் அவர் அருகே சென்று வணங்கினான்.

முனிவரிடம் ஆசிர்வாதம்

முனிவரே… பிறந்தது முதல் ஏழ்மையில் நான் வாடுகிறேன். என்னுடைய ஏழ்மையை போக்க ஏதேனும் ஒரு வழி சொல்லுங்கள் என்று கேட்டான்.

அவனுடைய கேள்வியை கேட்ட அவர் மௌனமாக புன்னகைத்தார். அதைத் தொடர்ந்து உனக்கு தர்மலாபம் உண்டாகட்டும். செல்வமும், சொல் வலிமையும், தோள் வலிமையும் உண்டாகட்டும்.

அவற்றால் கொடை உள்ளம் கொண்டு நீ அனைவரையும் காப்பாறுக.

நீ தர்மம் செய்வதை பழகிக் கொள். தர்மம் செய்வதை எக்காரணம் கொண்டும் நிறுத்திக் கொள்ளாதே என்று ஆசிர்வதித்தார்.

நீ சமண ஆகம நூல்களில் ஒன்றாக விளங்கும் பக்தா மர சுலோகங்கள் 31, 32 ஆகியவற்றை தொடர்ந்து படித்து வருக. அதனால் உனக்கு புண்ணிய பலன் கிட்டும் என்று சொல்லி அனுப்பினார்.

அன்னையின் அருள்

முனிவரின் வாக்கை பின்பற்றத் தொடங்கினான் கோபாலன். அவன் தொடர்ந்து ரிஷபநாத பகவானை பூஜித்து வந்தான்.

அவனுடைய விடா முயற்சியையும், சிரத்தையையும் கண்ட சக்ரேஸ்வரி அம்மன், அவன் முன்னே தோன்றினாள்.

கோபாலனே… உன் பக்தியை மெச்சினோம். நீ விரைவில் இந்நாட்டின் அரசனாவாய். தர்ம காரியங்களை செய்து மென்மேலும் நற்பதவிகளை அடைவாய் என்று ஆசிர்வதித்து மறைந்தாள்.

கோபாலன் தன்னுடைய நித்திய கடமைகளை தவறாமல் செய்து வந்தான்.

மாலை சூட்டிய பட்டத்து யானை

ஒரு நாள் அந்த நாட்டின் அரசன் திடீரென இறந்து போனான். அவனுக்கு வாரிசுகள் யாரும் இல்லாத நிலை ஏற்பட்டது.

இதை அறிந்து அண்டை நாட்டு மன்னன் போர் புரிய படைகளோடு புறப்பட்டான். இக்கட்டான நிலையில் அமைச்சர்கள் ஒன்று கூடி விவாதித்தனர்.

தெய்வத்தின் முன் திருவுளச் சீட்டு குலுக்கி போட்டனர். பட்டத்து யானை மூலம் ஒரு தகுதியானவனை நாட்டு அரசனாக தேர்வு செய்யுமாறு தெய்வக் கட்டளை வந்தது.

அதன்படி, பட்டத்து யானையிடம் மலர் மாலையை கொடுத்து நகரை வலம் வரச் செய்தார்கள்.

அந்த நேரத்தில் கோபாலன் எந்த சிந்தனையும் அற்று ரிஷபர் படிமைக்கு பூஜை செய்துக்கொண்டிருந்தான்.

இதைக் கண்ட பட்டத்து யானை அவனுடைய கழுத்தில் மாலையை போட்டது. அதையடுத்து அமைச்சர்களும், மக்களும் அவனை வரவேற்று அரியாசனத்தில் அமர வைத்தார்கள்.

பக்தி சொற்பொழில் ஒரு தகவல்

படை திரண்டு வந்த அண்டை நாட்டு அரசனை தன்னுடைய விவேகத்தால் சாதுர்யமாக படைகளை நடத்தி வெற்றி கண்டான் கோபாலன்.

எல்லாம் ஏதோ ஒரு மாயாஜாலம் போல் நடந்தது. இது கோபாலனுக்கு மட்டும் நடக்கும் மாயாஜாலம் அல்ல.

இந்த பூமியில் எவன் ஒருவன் பலன்களை எதிர்பாராது, தர்ம காரியங்களில் ஈடுபடுகிறானோ, அவனையே தெய்வம் ராஜ பதவியில் அமர வைக்கும்.

திருக்குறளும், அதன் விளக்கமும்

குடி செய்வல் என்னும் ஒருவற்குத் தெய்வம்

மடிதற்றுத் தான்முந் துறும்

(குறள்- 1023)

தன்னைச் சேர்ந்த குடிமக்களை உயர்வடையச் செய்யும் ஒருவனின் செயலுக்கு தெய்வம் தன் ஆடையை இறுக உடுத்திக்கொண்டு (சொல் வழக்கில் – கச்சைக் கொண்டு) உதவ முன்வந்து நிற்கும் என்பதுதான் இதன் பொருள் என்றார் தர்மநாதர்.

அண்ணா, இன்றைக்கு ஒரு நல்ல சிந்தனையைத் தூண்டும் கதையையும், குறளையும் கேட்கும் வாய்ப்பு உங்களை சந்தித்ததால் கிடைத்தது. மகிழ்ச்சி.

நானும் இறைவனின் துணை நாடி நம்பிக்கையோடு காத்திருக்கிறேன் என்று சொல்லி விடை பெற்றாள் விமலை.

திருக்குறள் கதைகள் 34 – எது வலிமை?

பக்தி சொற்பொழிவில் இடம்பெற்ற தகவல் பலகை (நகைச்சுவை)

கேள்வியும் பதிலும்

திருக்குறள் ஆசிரியரின் சிறப்பு பெயர்கள் எவை?

குந்தக் குந்தர், தேவர், நாயனார், தெய்வப் புலவர், செந்நாப்போதகர், பெருநாவலர், பொய்யில் புலவர், பொய்யாமொழிப் புலவர், மாதானுபங்கி

திருக்குறள் எத்தனை அதிகாரங்களை உடையது

133 அதிகாரங்களைக் கொண்டது திருக்குறள்

ஒரு அதிகாரத்தில் எத்தனை பாடல்கள் இடம் பெற்றுள்ளன?

ஒவ்வொரு அதிகாரமும் 10 குறட்பாக்களைக் கொண்டிருக்கிறது.

எத்தனை குறட்பாக்களைக் கொண்டது?

1330 குறட்பாக்களைக் கொண்டது திருக்குறள்.

எத்தனை மொழிகளில் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டிருக்கிறது?

120-க்கும் மேற்பட்ட மொழிகளில் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டிருக்கிறது.

திருக்குறளை முதலில் அச்சில் பதிப்பித்தவர் யார்?

கி.பி.1812-ஆம் ஆண்டில் தஞ்சை ஞானப்பிரகாசர் என்பவர், மரத்தால் ஆன அச்சு எழுத்துக்களைக் கொண்டு திருக்குறளையும், நாலடியாரையும் அச்சு நூலாக வெளியிட்டார்.

சொல்லாற்றல் வலிது: திருக்குறள் கதை 25

குறளமுதக் கதைகள் வரிசையில் (திருக்குறள் கதை 25) ஒருவன் சொல்லாற்றல் மிக்கவனாய் இருந்தால் அவனை வெல்வது கடினம் என்பதை சொல்லும் சொல்லாற்றல் வலிது கதையும், குறளும் இடம் பெற்றிருக்கிறது.

முல்லா நசுருதீன்

வேகமாக ஓடி வந்த ஆனந்தன் தாத்தாவிடம் முல்லா நசுருதீன் என்பவரை கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா என்று கேட்டான்.

ஏன் அவரைப் பற்றி கேட்கிறாய் என்றார் தாத்தா.

தாத்தா.. அவர் பேச்சாற்றலில் வல்லவர் என்று ஒருவர் என்னிடம் சொன்னார். அதனால்தான் கேட்டேன் என்றான் ஆனந்தன்.

உண்மைதான். முல்லா நசுருதீன் பேச்சாற்றலில் வல்லவராக இருந்தார். அவரைப் பற்றிய ஒரு நகைச்சுவை சம்பவத்தை சொல்கிறேன் கேள் என்றார் தாத்தா.

நகைச்சுவையா… உடனே சொல்லுங்கள் என்று ஆர்வத்தோடு தாத்தா அருகில் அமர்ந்தான் ஆனந்தன்.

முல்லாவை வம்புக்கு இழுத்தவர்கள்

முல்லா நசுருதீன் அறிவாற்றல் மிக்கவராக இருந்தார். பேச்சுத் திறமையும் அவரிடம் இருந்தது. இதனால் அவர் மீது பொறாமை கொண்டவர்களும் இருந்தார்கள்.

முல்லா அறிவாற்றல் மிக்கவரா என்பது எங்களுக்கு சந்தேகமாக இருக்கிறது. அவரை சோதிக்க சில கேள்விகள் கேட்க வேண்டும். அதனால் அவரை மேடை ஏற்றுங்கள் என்று முல்லாவுக்கு ஆதரவாக பேசியவர்களிடம் சொன்னார்கள்.

முல்லாவின் ஆதரவாளர்கள் அவரிடம் போய் உங்களுக்கு பிடிக்காதவர்கள் உங்களிடம் சில கேள்விகள் கேட்க வேண்டும் என்கிறார்கள். அதற்கு முல்லா எதற்கு அவர்களோடு நாம் போராட வேண்டும். நான் அறிவற்றவன் என்று அவர்கள் நினைத்தால் நினைத்துக் கொள்ளட்டுமே என்று அவர்களை சமாதானம் செய்தார்.

மேடை ஏறிய முல்லா

ஆனால் அவர்கள் யாரும் முல்லாவின் சமாதானத்தை ஏற்கத் தயாராக இல்லை. இதனால் முல்லா மேடை ஏறுவதற்கு ஒப்புக்கொண்டார். அப்போது அவருடைய எதிரிகள் சில தவறான கேள்விகளை கேட்பதற்காக ஒரு குழுவை அமைத்து தயாராக இருந்தார்கள்.

முல்லா அவர்களின் சூழ்ச்சியை புரிந்துகொண்டார். முல்லாவின் மேடையில் ஏறி பேசப் போகிறார் என்று கேள்விப்பட்ட மக்கள் அப்பகுதியில் ஒன்று திரள ஆரம்பித்தார்கள்.

முல்லா மேடை ஏறி எல்லோருக்கும் வணக்கம் தெரிவித்தார். எதிரே காத்திருந்த மக்களைப் பார்த்து நான் என்ன பேசப் போகிறேன், எதைப் பற்றி பேசப் போகிறேன் என்று உங்களுக்கு தெரியுமா? என்று கேட்டார்.

வந்தவர்களோ தெரியும் என்றார்கள். உடனே முல்லா, தெரிந்தவர்களிடம் பேசுவது அழகல்ல. அது நல்லது அல்ல என்று சொல்லிவிட்டு மேடையில் இருந்து இறங்கினார்.

இதனால் எதிரிகள் கேள்வி கேட்க முடியாமல் ஏமாற்றம் அடைந்தார்கள்.

மீண்டும் மேடை ஏறிய முல்லா

மறுநாளும் அவரை மேடைக்கு அழைத்தார்கள். சரி என்று மேடை ஏறினார். முல்லா மேடைக்கு வருவதற்குள், நேற்று கேட்ட அதே கேள்வியை முல்லா கேட்டால், தெரியாது என்று சொல்லுங்கள் என்று சொல்வதற்கு சிலரை தயார்படுத்தி வைத்திருந்தார்கள்.

மேடையேறிய முல்லா கூட்டத்தினரை பார்த்து, இன்று நான் எதைப் பற்றிப் பேசப் போகிறேன் என்று தெரியுமா? என கேட்டார். பார்வையாளர்கள் தரப்பில் இருந்து தெரியாது சொன்னார்கள்.

உடனே அவர் தெரியாதவர்களிடம் பேசுவது நேரத்தை வீணடிப்பதாகும் என்று சொல்லிவிட்டு மேடையை விட்டு கீழே இறங்கினார் . மீண்டும் கேள்வி கேட்க தயாராக இருந்தவர்கள் ஏமாற்றம் அடைந்தார்கள்.

விடாபிடியாக மூன்றாவது முறையாக அவரை மேடை ஏற்றினார்கள். இப்போதும் அவர், நான் எதைப் பற்றிப் பேசப் போகிறேன் எனத் தெரியுமா என்று கேட்டார்.

இப்போது கூட்டத்தினரிடையே குழப்பம். ஒருசிலர் தெரியும் என்றார்கள். ஒருசிலர் தெரியாது என்றார்கள்.

உடனே முல்லா, சற்றும் தாமதிக்காமல் தெரிந்தவர்கள் எல்லோரும் தெரியாதவர்களுக்குச் சொல்லிக் கொடுங்கள். தெரியாதவர்கள் எல்லோரும், தெரிந்தவர்களிடம் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ளுங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு மேடையை விட்டு இறங்கினார்.

மூன்று முறை அவரை மேடை ஏற்றி வம்புக்கு இழுக்க தயாராக இருந்தவர்கள் ஏமாற்றம் அடைந்து போனார்கள்.

சொல்லாற்றல் வலிது

சொல்லாற்றல் வலிது என்ற திருவள்ளுவர் சொல்லும் கருத்துடைய பாடலும் உண்டு.

சொலல்வல்லன் , சோர்விலன் அஞ்சான் அவனை
இகல்வெல்லல் யார்க்கும் அரிது

(குறள் – 647)

அதாவது சொல்வன்மை உடையவனாகவும், சொற்சோர்வு இல்லாதவனாகவும், சபைக்கு அஞ்சாதவனாகவும் உள்ள ஒருவனை வெல்லுதல் எவருக்கும் இயலாது என்கிறார் திருவள்ளுவர் என்றார் தாத்தா.

வாசகர்கள் இந்த திருக்குறள் கதைகள் 25 பற்றிய தங்கள் கருத்துக்களை பதிவிடுவது எங்களுக்கு உதவியாக இருக்கும்.

முயன்றால் முடியும் – திருக்குறள் கதை 24

கமலம் போட்ட வாடஸ்அப் மெசேஜ்

முயன்றால் முடியும்!: திருக்குறள் கதைகள் 24

குறளமுதக் கதைகள் வரிசையில் (திருக்குறள் கதைகள் 24) அதிர்ஷ்டத்தை நம்புவதை விட உழைப்பையும், விடா முயற்சியையும் மேற்கொண்டால் வெற்றி என்னும் அதிர்ஷ்ட மாலை நம் கழுத்தில் விழும் என்பதை எடுத்துரைக்கும் முயன்றால் முடியும் கதையையும், குறளையும் உடையது.

விதியை நொந்துகொண்ட ரகு

ரகு சிந்தனையில் ஆழ்ந்திருந்தான். என் தலையில் என்ன எழுதியிருக்கிறதோ அது அவ்வாறே நடக்கும் என நினைத்தான். ஆனால், ஏன் அப்படி நடக்கிறது என்று அவர் சிந்திக்கவில்லை.

ரகு இப்போது தலையெழுத்தைப் பற்றி யோசிப்பதற்கு காரணம் இல்லாமல் இல்லை. தன்னுடைய சோம்பேறித்தனத்தால் தன்னுடைய நேரத்தை அதிகம் வீணாக்கி விட்டான்.

ஒரு சில தவறுகளால் தான் நினைத்த ஒரு காரியத்தில் வெற்றி பெற முடியவில்லை. அதனால் அவன் இப்போது தன்னை துரதிர்ஷ்டசாலி என நினைக்கத் தொடங்கியிருந்தன்.

நண்பனின் ஆறுதல்

ரகு ஆழ்ந்த கவலையில் இருப்பதைக் கண்ட அவனது நண்பன் சேகர் அவனருகே அமர்ந்து என்னடா… யோசனையில் இருக்கே… அப்படின்னு கேட்டான்.

ரகு மிகுநத வேதனையோடு, நான் எந்த வேலையை செய்தாலும் அது வெற்றி அடைவதே இல்லை. அந்த அளவுக்கு நான் அதிர்ஷ்டமில்லாதவனாக இருக்கேன்டா… என்றான்.

சோம்பேறித்தனமும், சில தவறுகளும்தான் உன்னுடைய தோல்விகளுக்கு காரணம் என்பதை நீ கொஞ்சம் கூட யோசிக்காமல், அதிர்ஷ்டத்தின் மீது நீ பழி போடுவதைப் பற்றி என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை.

முயன்றால் முடியும்

நீ முதலில் உன்னிடம் இப்போது ஏற்பட்டிருக்கிற தாழ்வு மனப்பான்மையை அகற்று. உன் முன்னேற்றத்துக்கு எதுவெல்லாம் தடையாக இருக்கிறது என்பதை பட்டியல் இடு.

தோல்வியின் விளிம்பில் இருந்தவர்கள் பலரும், அவர்களின் விடா முயற்சியினால் வெற்றி கண்டதை நினைத்துப் பார்.

முயற்சிகளை தொடராமல், சும்மா இருந்துவிட்டு அதிர்ஷ்டத்தை நினைத்து பார்ப்பது முட்டாள்தனம்.

நம்பிக்கையோடு நீ எடுத்த முயற்சியில் வெற்றி பெற தொடர்ந்து அடியெடுத்து வை. நிச்சயமாக நீ நினைத்தது நிறைவேறும். முயன்றால் சாதிக்க முடியும் என்று ஆறுதலையும், நம்பிக்கையையும் ஊட்டினான் சேகர்.

ஒரு விஷயத்தை சொல்ல மறந்துவிட்டேன். திருவள்ளுவர் ஒரு குறட்பா மூலம் சொல்லி இருப்பதையும் உன்னிடம் நினைப்படுத்த வேண்டும்.

சிதைவிடத்து ஒல்கார் உரவோர் புதையம்பிற்

பட்டுப்பா டுன்றுங் களிறு

(குறள் – 597)

யானையானது போர்க் களத்தில் அம்புகளால் புண்பட்டாலும், மனம் தளராமல் தன் பெருமையை நிலை நிறுத்தும்.

அதுபோல ஊக்கமுடையவர்கள் தம் உயர்வுக்கு அழிவு வந்தாலும் மனம் தளராமல் தம்பெருமையை நிலை நிறுத்தப் பாடுபடுவார்கள் என்று சொல்லியிருப்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள்.

உன்னை யானை போல் பலம் பொருந்தியவனாக நினைத்துக் கொண்டு விடா முயற்சியையும், திறமையையும் உன் பாதையில் செலுத்து வெற்றி மாலை தானாக உன் கழுத்தை தேடி வரும் என்றான் சேகர்.

சேகரின் அறிவுரையை கேட்ட ரகுவுக்கு ஒரு புதுத்தெம்பு வந்தது. நிச்சயமாக நான் நினைத்த காரியத்தை செய்து முடித்து வாழ்கையில் வெற்றியாளனாக வருவேன்டா சேகர் என்று அவனை கட்டிப் பிடித்து மகிழ்ச்சி தெரிவித்தான் ரகு.

திருக்குறள் கதை 23 – நம்மை அழிக்கும் கோபம்

மகனை திட்டும்போது அம்பானியை வம்புக்கு இழுத்த அப்பா

கோபம் வந்தால்… திருக்குறள் கதைகள் 23

குறளமுதக் கதைகள் வரிசையில் (திருக்குறள் கதைகள் 23) கோபம் வந்தால் நம்மையே அழித்துவிடும் என்பதை விளக்கும் சிறுகதையும், அதற்கான குறள் விளக்கமும் இடம்பெறுகிறது.

வெப்ப நோய் பாதித்த அரசன்

முன்னொரு காலத்தில் அளகாபுரி என்னும் நாட்டை அரவிந்தன் என்பவன் ஆண்டு வந்தான். அவன் பல கலைகளை கற்றுத் தேர்ந்தவன்.

அதனால் அவன் இன்பத்தை மட்டுமே அனுபவித்து வந்தான். அவனது பேராசை காரணமாக வெப்பு நோய்க்கு ஆளானான்.

இதனால் துன்பம் அடைந்த அரசன் ஒரு கட்டத்தில் அதை தாள முடியாமல், தன் மூத்த மகன் அரிச்சந்திரனிடம், நீ கற்ற வித்தை மூலம் என் வெப்ப நோயைப் போக்கு என்று கேட்கிறான்.

தந்தையின் மீது அரிச்சந்திரன் குளிர்ந்த தென்றலை ஏவினான். இருந்தாலும் அவனுடைய வெப்ப நோய் தீரவில்லை.

ஒரு நாள் அரண்மனை மேல் மாடத்தில் நின்ற இரு மான்களிடையே சண்டை ஏற்பட்டது. அப்போது அவற்றின் ஒன்று காயமடைந்து, அதனுடைய குருதி மேல் மாடத்தில் இருந்து வழிந்து கீழே படுத்திருந்த அரசன் மீது விழுந்தது.

அந்த குருதி தன் மேலே பட்டதும், உடலில் வெப்பம் தணிந்ததை உணர்ந்தான் அரசன்.

உடனே அவன் தன்னுடைய இளைய மகன் குருவிந்தனை அழைத்தான். மகனே நீ உடனடியாக கானகம் செல்.

அங்குள்ள மான் கூட்டத்தை வேட்டையாடி, அவற்றின் இரத்தத்தால் கிணறு ஒன்றை உருவாக்கு. அதில் நான் குளித்து என் வெப்பத்தை தணித்துக் கொள்கிறேன் என்றான்.

அரசிடம் இது பாவச் செயல் என்று குருவிந்தன் எடுத்துரைத்தான். ஆனால் தந்தை அவனுடைய பேச்சை விரும்பவில்லை.

இதனால் ஒரு முனிவரை நாடி நான் என்ன செய்யட்டும் என்று கேட்கிறான். உன் தந்தை செய்த பாவச் செயல்களால்தான் இப்போது வெப்ப நோய்க்கு ஆளாகியிருக்கிறார்.

நீ மான் வேட்டையாடி அவர் அந்த ரத்தக் கிணற்றில் குதித்தாலும் அவருடைய வெப்ப நோய் விலகாது. வீணாக பாவம் செய்யாதே என்று அறிவுரை வழங்கினார்.

தன்னுடைய தந்தையை சமாதானம் செய்ய ஒரு செயற்கை குருதிக் கிணற்றை அமைத்தான். அதில் இறங்கி குளித்த அரசனுக்கு வெப்பம் தணியவில்லை.

கோபம் வந்தால்…

கோபத்தின் எல்லையைத் தொட்ட அரசன் அரவிந்தன், தன் மகனை வாளால் வெட்டிக் கொல்ல துணிந்தான்.

அப்போது, அரசன் விதி வசத்தால், கால் இடரி அவனுடைய வாள் உருவி கீழே விழ, அதைத் தொடர்ந்து அவனும் அதன் மீது விழ, வாளால் வெட்டுண்டு இறந்து போனான்.

இந்த கதைப் போல தனக்கு துன்பம் வராமல் காத்துக் கொள்ள ஒருவன் நினைப்பானானால். அவன் கோபம் வந்தால் தன்னை அடக்கி ஆள வேண்டும். அப்படி கோபத்தை அடக்கா விட்டால், அந்த கோபமே அவனை அழித்துவிடும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

அதைத்தான் தனது 305-ஆவது குறளில் இப்படி சொல்லியிருக்கிறார்.

தன்னைத்தான் காக்கின் சினங்காக்க காவாக்கால்
தன்னையே கொல்லுஞ் சினம்

(குறள் – 305)

திருக்குறள் கதை – விருந்தோம்பல்

அன்பு மகனுக்கு அப்பா எழுதியக் கடிதம்